Μια εβδομάδα

Het is al weer ruim een week (μια εβδομάδα – mia evdomáda) geleden sinds de laatste post.

Toch heel bijzonder dat de tijd voorbij lijkt te vliegen terwijl wij ons tempo vertragen.
We hadden ons voorgenomen om niet ‘op vakantie’ te gaan, maar om te proberen mee te gaan in het mediterrane ritme van alle dag.
De helft van de tijd zijn we gewoon aan het werk en in de andere helft moeten we ook gewoon de normale dagelijkse dingen doen zoals boodschappen, koken en bijvoorbeeld de auto wassen.

We zijn op ons gemak de omgeving (en wat verder) aan het ontdekken, maar zonder de druk die je kunt voelen als je ergens maar een of twee weken bent.

Afgelopen week hebben we weer veel gezien en bezocht.
Eerder plaatste ik al een video over 3 stranden die we bezocht hebben. Ik zal de video onder deze post plaatsen zodat je eerst dit rustig af kunt lezen.
Video’s knippen, plakken, etcetera kost overigens erg veel tijd, meer dan ik verwacht had.

Voor deze post, alvast een mooi plaatje van een goed verstopt strandje (bekijk de video als je hem wilt vinden)

Laat ik beginnen met iets wat hier nog regelmatig voor komt. Stroomstoringen.
Ergens in de nacht was in deze regio de stroom uitgevallen, dus moesten we een oplossing zoeken om te kunnen werken.
Onze zorgzame gastvrouw was al aan het rondbellen geweest, omdat ze wist dat we moesten werken. Ze had een appartement van haar nicht gevonden, op een paar kilometer afstand, waar de stroom nog wel werkte.
We moesten er alleen om één uur uit omdat die dag de eerste gasten kwamen.

Gelukkig was de stroom tegen de middag weer hersteld.

Het toeristenseizoen is duidelijk gestart. Er is al veel meer open en links en rechts kom je nu mensen tegen die duidelijk niet Grieks zijn.
Hierdoor is het ook op de weg weer wat drukker en merk je dat je extra op moet letten.

De natuur zet ook een tandje extra bij.
Als je in Kissamos door de straatjes loopt, hangt er om de zoveel meter een zoete geur van bloeiende citrus bomen. Heerlijk!

Donderdag (dan start op dit moment ons weekend) zijn we naar het Kournas meer gereden. Het ligt een paar kilometer voorbij het midden tussen Chania en Rethymno.

Dit meer is het grootste zoetwatermeer van Kreta en je hebt er kans om schildpadden tegen te komen. Laat ik alvast verklappen dat wij ze niet gezien hebben.

Het plan was om om het meer heen te lopen. Eenmaal aangekomen bleek het water echter zo hoog te staan dat er geen begaanbare paden om het meer heen waren.

Desalniettemin was het er schitterend. Het water is net zo helder als het water van de zee, als het al niet helderder was. De kleuren zijn eigenlijk niet goed op een foto te vangen (maar ik probeer het toch).

Vervolgens zijn we teruggereden langs Chania en daarna richting Fournes. Mét een kort oponthoud, want we reden zo een kudde schapen in…

Een paar kilometer voorbij Fournes ligt een 17 hectare groot botanisch park. In 2003 heeft een grote brand daar alle olijfbomen (sommige honderden jaren oud) verwoest en bij de eigenaar is toen het idee ontstaan om er een botanisch park met een enorme diversiteit van te maken.

Je komt er planten uit zo ongeveer de hele wereld tegen én het is een leuke wandeling van een uurtje of twee (als je de tijd neemt om alles te bekijken).

Op de terugweg zagen we aan de kust het plaatsje Kolymvari liggen. Het zag er idyllisch uit zo in de zon, dus dat werd ons doel voor morgen.

Het bleek met name te bestaan uit een oud, maar rustiek, centrum met wat naastgelegen grotere hotels.
Desondanks was het er lekker wandelen en hebben we nog een tijdje op een terras gezeten met uitzicht over zee, de eerste strandstoelen en spelende Griekse kinderen.

Na deze rustpauze zijn we nog langs de haven gelopen en vervolgens richting een klooster dat ik op de kaart had zien liggen.

De weg er naartoe was al een traktatie.

Voor het klooster stond een monnik in de deur opening. Op mijn vraag of het open was volgde een gezellig Engels, Grieks en zelfs Frans gesprek. Er was in ieder geval een rijke geschiedenis aan deze bijzondere plek verbonden.

Het klooster bestond uit vertrekken langs een binnenplaats, met in het midden, uiteraard, de kerk.

Aan de achterzijde lag een terras dat uitkeek over zee.

Het kloostermuseum was ondergronds (lekker koel) en vertelde onder andere de geschiedenis van het klooster. Daarnaast was er een tentoonstelling van religieuze kunst en gebruiksvoorwerpen, zoals houtsnijwerk, kleding en uiteraard schilderijen.

Van al deze uitstapjes, en meer, heb ik nog uren aan video materiaal liggen, dus ik hoef me (met de verwachte regen die zometeen zou gaan starten) niet te vervelen.

Zoals beloofd nog de video van de 3 strandjes. Veel plezier!

Χαιρετίσματα!