JipJip Letterlijk: Vrijheid of de dood.
Dit Griekse motto, ελευθερία ή θάνατος (elefthería í thánatos), komt oorspronkelijk uit de Griekse verzetsliederen in de tijd dat Griekenland nog bezet was door de Ottomanen.
Tijdens de onafhankelijkheidsstrijd werd dit motto zelfs meer een strijdkreet.
Er wordt ook gezegd dat hier de oorsprong van de strepen in de Griekse vlag ligt.
Vijf lettergrepen (blauwe strepen) voor ελευθερία en vier (witte strepen) voor ή θάνατος.
Dat vrijheid belangrijk is voor de Grieken blijkt wel uit de manier waarop ze hun onafhankelijkheid vieren op 25 maart.
We hadden het voorrecht om er dit jaar bij aanwezig te zijn in Kissamos.
De afgelopen dagen zagen we overal al wel de voorbereidingen.
Toen we iets eerder een bezoek brachten aan Chania werden de vlaggen al buiten gehangen en uiteraard overal verkocht.
Alle terrassen die tot nu toe gesloten waren leken zich al voor te bereiden om op 25 maart toch al een keer proef te draaien vóórdat het toeristisch seizoen weer begon.
Er werd driftig gepoetst, verbouwd en geschilderd.
Later meer over Chania. We gaan er nog een keer naar terug en dan zal ik meer vertellen over die, toch wel erg mooie stad.
Terug naar Kissamos en de onafhankelijkheidsviering.
De festiviteiten begonnen relatief vroeg in de ochtend. We hadden gepland om er naar toe te lopen zodat we ook onze kilometers nog konden halen die dag.
Als we niet teveel zouden treuzelen konden we mooi aansluiten bij de ceremonie op het Tzanakaki plein.
Kissamos is op deze foto al mooi te zien (we liepen door de bergen).
Toen we in Kissamos aankwamen, was het rond het plein en de straat waar de parade door zou lopen, al gezellig druk.
De παπάδες (priesters) begonnen net met het herdenkingsgebed, gevolgd door het leggen van de kransen bij een monument.
Opvallend was overigens het verschil met Nederland, waar het bij een minuut stilte op een soortgelijk moment ook echt doodstil is.
Rondom de hoogwaardigheidsbekleders leken mensen zich stil te houden, maar iets verderop werd er driftig door gekletst.
Voordat de menigte zich naar de parade begaf werd eerst nog het Griekse volkslied “Hymne voor de vrijheid” gespeeld. Er leek wat minder doorgekletst te worden en iedereen stond keurig ‘in de houding’.
De parade werd geopend met een toespraak van de burgermeester. Helaas is ons Grieks niet goed genoeg om alles te volgen, maar ik denk dat we het in de geest wel konden volgen.
Het uitgesproken motto ‘Ελευθερία ή θάνατος’ was in ieder geval duidelijk te herkennen.
Onder aan deze pagina staat nog een video met daarop een kort video verslag. Kijk maar eens of je het kunt vinden.
De parade bestond uit diverse groepen, van traditioneel geklede mannen en vrouwen tot kinderen in hun school uniform.
Wil je het allemaal wat beter zien dan zou ik zeker de video even bekijken.
Een stoet met militaire voertuigen, gevolgd door het philharmonisch orkest van Kissamos, sloot de parade.
Terug op het plein waren de muzikanten zich aan het voorbereiden en verzamelde zich inmiddels een mooie mix van toeschouwers en in klederdracht gestoken Grieken.
We zijn nog heel even gebleven om naar de muziek te luisteren en wat van de dansen te zien, maar met ook de terugweg in het achterhoofd zijn we niet tot het einde gebleven.
Aan de muziek te horen die tot laat in de avond in de bergen rond-echode was dat einde ook ietwat te laat geworden voor ons.
Zoals beloofd heb ik hier ook nog de video waar je het nog eens rustig in beeld én geluid kunt beleven.
Een van de felicitaties die je de Grieken op deze dag (maar ook op andere feestelijke gelegenheden) hoort uitspreken is χρονιά πολλά (chroniá pollá), wat ‘nog vele jaren’ betekend.
Het is een mooie wens, dus we sluiten er bij dezen ook mee af:
Χρόνια πολλά!
