Ελιές

We zijn weer terug in Kissamos.
Voor wie het nog niet kent, dat ligt in het noord-westen van Kreta, in Griekenland uiteraard.

Vorig jaar zijn we hier langere tijd geweest en dit jaar zijn we weer terug in ‘ons’ huisje.
We zijn nog niet eerder zo laat in het jaar in Griekenland geweest en hoewel de kans op regen veel groter is blijft deze vooralsnog achterwege. Fijn voor ons, maar jammer voor de mensen hier want het is al heel lang erg droog.

De temperatuur is aangenaam. ’s Avonds koelt het wel wat sneller af en overdag is het in de wind erg fris, maar met zo’n 20 graden (25 in de zon) hoor je ons niet klagen.
Op het strand even uitwaaien is prima te doen…

Irene, de eigenaresse, is ‘mamma’ geworden van een grote hoeveelheid katten die ons nu ook dagelijks komen begroeten (of voor de deur staan te mauwen als ze potten en pannen in huis horen).

De afgelopen dagen stonden in het teken van acclimatiseren… Nee hoor, geintje.
We zijn dag één al in de auto gesprongen om wat dorpjes te bekijken waar we nog niet eerder geweest waren.

Kefalas, oostelijk van Chania is bijvoorbeeld zo’n leuk bergdorp op 350 meter hoogte. Heel leuk om te zien dat je meteen vriendelijk door de mensen begroet wordt en dat men graag een praatje met je maakt. Zo raakten we na de lunch in gesprek met de eigenaar van een restaurant die gezellig door bleef kletsen. Toen ie vroeg of we nog wat alcohol wilden drinken hebben we maar vriendelijk bedankt, anders zaten we daar nu nog…
De lunch was overigens heerlijk! Ellen had een moussaka en ik een imam (aubergine met uien vulling)

Het toeristenseizoen is zo ongeveer voorbij, wat voor veel Grieken hier betekent dat het olijven (ελιές) seizoen van start gaat.

De bomen hangen nog vol met dit groene goud, maar links en rechts zie je mensen al aan het werk om te oogsten of loop je langs bomen die al gerooid zijn.

De meeste olijven voor de olie zijn trouwens vrij klein in tegenstelling tot de olijven die je als snackje eet.

De familie waar wij het huisje van huren is ook al gestart en vandaag stonden er wat bomen vlak voor ons huis op het programma.
Een mooie gelegenheid om de handen uit de mouwen te steken en even zelf te ervaren wat er allemaal vooraf gaat voordat de olijfolie (ελαιόλαδο) in de fles gaat.

Eerst worden op de grond rondom de bomen netten neer gelegd om de oogst op te vangen.

Vroeger werden de olijven met lange stokken uit de bomen geslagen, maar tegenwoordig zie je iedereen met elektrische harken.

De olijven vliegen letterlijk om je oren als je bezig bent. Na een kleine werkinstructie kon ik aan de slag.

Zodra de boom leeg is worden de laatste afgevallen takken nog geleegd en gaat er een hark door de vangst heen om het gros van de takken eruit te halen.
Blijkbaar worden de kleine takjes en blaadjes nog bij de molen (zo heet de perserij) er uit gefilterd.

De oogst gaat vervolgens in jute zakken en later op de pickup-truck naar de perserij.

Voor een kilo olijfolie (net iets meer dan een liter) heb je ongeveer 4,5 kilo olijven nodig.

Ik heb samen met Ellen vandaag één boom meegeholpen. Morgen gaan vader en zoon naar een ander stukje grond waar nog een flink aantal bomen staan. Ik heb mijn hulp aangeboden, dus wie weet ben ik morgenavond wel uitgeteld.

Καλό βράδυ! (Weltrusten!)