Zo. Ook een lekkere tongbreker. Συννεφιασμένος (synnefiasménos) of in het Nederlands: bewolkt.
De laatste dagen is het weer wat om aan het slaan. De zon verschuilt zich regelmatig en soms hele dagen achter een dik wolkendek.
Vanaf het dak van ons huisje ziet het er mooi uit als de wolken over de bergtoppen trekken, maar persoonlijk heb ik toch liever wat zon.
Het temperatuurverschil met de zonnige dagen is circa één trui of sweater. We kregen veel berichten over hoe het er nu in Nederland uit ziet, dus we zullen niet klagen.
De dag erop was het iets minder bewolkt en wel lekker weer voor een wandeling.
Vlak voor we vertrokken kwam Irene (onze hostess) nog even langs met een zelfgemaakte pastitio. We hebben nog nooit meegemaakt dat iemand haar gasten zo in de watten legde.
We proberen af en toe wat terug te doen en gisteren hadden we een heerlijke, als zeg ik het zelf, citroen yoghurt taart voor haar gemaakt (best uitdagend in deze keuken).
Helaas zijn we vergeten er een foto van te maken.
De wandeling leidde ons nog een keer door het dorpje Kaliviani. Het is niet zo heel groot, maar dit was wel een erg schattig straatje:
Zoals gezegd is het ook wat frisser geworden. De airco verwarmt redelijk, maar het is automatisch ook wel wat vochtiger in het huisje als het kouder is.
Wat daar eigenlijk alleen tegen helpt is om ons houtkacheltje aan te steken.
Het kost me al wat minder moeite (te weinig fikkie gestookt vroeger), maar het lukt me nog niet helemaal om te voorkomen dat we na een middag stoken naar gerookte paling ruiken.
Een voordeel is wel: je kan de pastitio prima opwarmen zonder kookplaat.
De enige bijdrage die ik aan het eten heb geleverd was een salade van ui (in appelazijn ingelegd), stamnagathi en kerstomaatjes.
Vandaag was het overigens iets minder bewolkt, maar het was behoorlijk fris (ik durf het woord koud nog niet te gebruiken na al die sneeuw in Nederland).
Dit kwam niet in de laatste plaats door de wind, want die is (nog steeds) behoorlijk sterk.
Toen ik vanmiddag boodschappen ging doen in Kissamos ben ik even langs het strand gelopen om de zee te filmen.
Het zag er best ruig uit.
Ik moest langs de apotheek, de slager en de supermarkt en het (gebrekkig) Grieks praten gaat me steeds beter af. Het valt me op dat er hier toch best veel Grieken zijn die nauwelijks Engels spreken, waardoor we automatisch toch veel in het Grieks proberen.
De voorspellingen voor de komende week zijn nog niet heel goed, mogelijk zelfs wat natte sneeuw. We wachten het af.
Ik had vandaag een een-pans / tweepitter receptje willen plaatsen van een groentesoep met ξινόχοντρος (xinóchontros), maar ik ben nog niet tevreden.
Ξινόχοντρος is typisch Kretenzisch. Het is gemaakt van graan en gefermenteerde / zure schapenmelk. Het ziet er wat uit als cruesli (waardoor we het per ongeluk gekocht hadden) en het lost op door mee te koken in de soep.
De soep was wat flauw en niet zo heel bijzonder, dus ik probeer het later nog opnieuw.
Beschouw onderstaande foto maar als preview.
Γειά σας!