Volgens mij moet deze titel niet zo heel moeilijk te vertalen zijn.
Het helpt overigens vaak als je een Grieks woord hardop voorleest. Vaak valt bij mij dan een kwartje over de betekenis. Je moet dan wel weten waar de Griekse letters voor staan, dus ik zal ze even overzetten: Kaló Katholikó Páscha
Dus inderdaad: ‘Vrolijk Katholiek Pasen’!
Eigenlijk: ‘goed’ in plaats van ‘vrolijk’, maar dat maakt vertalen vaak zo moeilijk. Wij zeggen vrolijk, Grieken zeggen goed.
Maar waarom ‘Katholiek’?
Omdat de Orthodoxe kerk, waar veel Grieken toe behoren, pas volgende week Pasen viert.
Om een lang verhaal kort te maken: Veel landen zijn op een gegeven moment over gegaan op de Gregoriaanse kalender, maar de Orthodoxe kerk heeft voor Pasen vastgehouden aan de Juliaanse kalender. Hierdoor valt het Orthodoxe Pasen vaak een week later, soms tegelijk en soms zelfs 4 weken later. Op deze site staat het wat uitgebreider beschreven: Paasdatum.
We bezochten een paar dagen terug in Chania een Katholieke kerk en daar zagen we dat de Katholieke kerk er, in Griekenland, wél voor kiest om Pasen op de Orthodoxe datums te vieren.
Net zo handig natuurlijk, maar wel verwarrend.
Komende week start hier de ‘Goede Week’ (Μεγάλη Εβδομάδα – Megáli Evdomáda) en aangezien Pasen hier het grootste feest van het jaar is, zie je overal al versieringen:
Het is traditioneel ook de periode dat de huizen weer een nieuwe laag witte verf krijgen, dus een drukke week voor de verfwinkel.
Om alvast wat in hogere sferen te komen besloten we om vandaag naar een leuk pittoresk bergdorpje te gaan. Het heet Polirrhenia en in de buurt daarvan zouden nog de resten van een acropolis te vinden zijn.
Voor wie de video van de rit naar Palaiochora heeft gezien: het waren weer prachtige wegen, vol bochten, gaten en smalle stukken. Prachtig uitzicht (voor de bijrijder) en lekker actief voor de bestuurder.
Ik loop wat achter met de video’s, maar ik kom zeker nog een keer op dit tripje terug.
Om alvast een voorproefje te geven bijvoorbeeld deze foto:
De oplettende kijker zal zich misschien, net als ik, afvragen wat een waarschuwingsbord ‘wegversmalling’ zou kunnen betekenen als de weg maar 1 auto breed is…
Nog een bord dat je in Nederland niet zo vaak tegen komt…
100 meter verder lag inderdaad een groep eenden langs de weg. Blijkbaar waren ze nogal honkvast.
En persoonlijk, maar ik ben een verwende Nederlandse automobilist, zou ik in dit soort onoverzichtelijke bochten op ca 200 meter hoogte, een vangrail nét wat comfortabeler vinden…
Genoeg teasers zo. De video volgt nog en ik zal een seintje geven als het zover is.
In het dorp aangekomen werden we weer verrast door het geweldige uitzicht, zelfs met alle bewolking. Op verschillende plaatsen kwam je ook nog resten van een Romeins aquaduct tegen. Je hoorde overal water stromen, dus ik neem aan dat er nog delen van in werking waren.
Via een hele hoop trappen liepen we langs de oude huizen van dit dorp. Deels in gebruik en deels in verval, maar zeker niet minder mooi.
In het dorp ligt een klein, maar erg charmant, informatie centrum dat wordt gerund door een Brits echtpaar dat hier al 18 jaar woont. In de bloemrijke tuin kun je lekker even bijkomen van de klim onder het genot van een kopje koffie.
De prijs is een donatie, die dan weer gebruikt wordt voor het herstel en onderhoud van een authentieke, naastgelegen woning waar vroeger een een schoenmaker met zijn vrouw heeft gewoond.
Ben je in de buurt, ga er dan even langs. Aanrader!
Na een korte rustpauze zijn we vertrokken om de klim naar de acropolis te maken.
We werden door onderstaande dame op leeftijd de juiste richting op gewezen (gestuurd).
Het levende bewijs dat traplopen gezond is.
In haar hand heeft ze de voorloper (en meer bruikbare vorm hier) van een rollator…
Toen we haar in het Griekse hartelijk dankten en haar een welgemeende να ‘στε καλά (het ga je goed) wensten besloot ze waarschijnlijk dat we net iets meer Grieks spraken dan de gemiddelde voorbijgaande toerist en riep ze ons terug.
Ze wilde graag weten hoe laat het was 🙂
Via allerlei trappen en doorgangetjes kwamen we dan uiteindelijk aan op het oude pad naar de acropolis.
Het eerste deel van de stevige klim (ik ga het geluid van de video eruit halen, anders denkt Youtube dat het een heel ander soort natuurfilm is) kwamen we aan bij de Άγιοι Πατέρες (Kerk van de Heilige Vaders). Hier kwam net een busje met Scandinavische toeristen aan. Het toeristenseizoen is nu echt begonnen.
Maar niet alleen het toeristisch seizoen is begonnen. De berg stond volop in bloei en wat er niet bloeide was prachtig groen!
Op het hoogste punt van de berg stond een pilaar met een koperen plaatje.
Geen mysterieuze of mystieke tekst, het heeft iets te maken met afstand of hoogte (trigonometrie), maar bij dezen de foto als bewijs dat we bovenaan staan (413 meter).
En, omdat het Pasen is, lijkt het me leuk om af te sluiten met een foto van iets wat natuurlijk op geen enkele bergtop mag ontbreken… Een kruis:
Καλό Πάσχα!!!
PS. Ik heb wél net de video over onze trip naar het meer van Kournas geüpload, dus als je nog geen genoeg hebt van Griekenland dan is hier nog een klein kwartiertje kijkplezier: